Ik neem hedendaagse morele vraagstukken en geef ze een toneelbehandeling. Mijn verhaalstof zoek ik in eigen lotgevallen, in mijn directe omgeving of in de krant. Ik heb belangstelling voor de halfslachtige, dubbelhartige, hypocriete en corrupte mens.

Ik houd van toneelvoorstellingen zonder audiovisuele machinerie, van toneelspelers die lustig de tekst dienen en van niet al te betuttelende toneelteksten met de duidelijke signatuur van een auteur. Van dat soort zijn er steeds minder te zien. Hun tijd is tijdelijk voorbij. Laten we zeggen dat ik toneelteksten schrijf alsof die tijd nog niet voorbij is. Of nog gaat terugkeren. Nodig om te kunnen schrijven is deze gedachte echter niet. Toneelteksten komen voort uit andere toneelteksten.

Het toneel bestaat tweeënhalf duizend jaar. De toneelschrijfkunst bestaat tweeënhalf duizend jaar en één dag.

Er moet iets ongebreidelds in het schrijven zitten, iets weerspannigs, iets heerszuchtigs en iets sluws. Niets is authentiek in het toneel, ook niet het authentieke. Elke toneeltekst is een raadsel. Woede is toneel. De waarheid is toneel. Kwetsbaarheid is toneel. Liefde is toneel. Trauma is toneel. Ongeoorloofde handelingen zijn toneel. Toneelspelers doen alsof. De tekst verdwijnt niet achter het toneelspel. Wat op de scène gebeurt is anekdotisch. We zien en tegelijk lezen we het stuk. De toneelspeler die op de planken zijn ding doet, is god – voor eventjes. De regisseur is een soort ceremoniemeester – haast onmisbaar. Het
geheim schuilt in de tekst.

Komedies vragen komische technieken zoals uitvergroting, overdrijving, hevig contrast, juxtaposering, stereotypering, desacralisering, demythologisering, objectificering, antropomorfisering, karikatuur. Hieruit put ik naar hartenlust. Maar ook maak ik gebruik van elementen uit de klucht à la Brederode: vermommingen, pakken slaag, misverstanden, verneukerij, boertigheid, seksisme, vooroordelen, obsceniteiten. De spanningsopbouw mag minimaal zijn. De personages mogen curieus zijn. De verwachting van de toeschouwer mag ondeugend zijn. En tenslotte doe ik graag beroep op de representatieve codes voor seks, die tegenwoordig via het internet binnen ieders bereik liggen. Oscar Wilde vond dat alles in de wereld te maken heeft met seks, behalve seks. Seks heeft te maken met macht. Ik vind dat interessant.

Deze komedies zijn onfatsoenlijk. Ze roepen vragen op maar reiken geen antwoorden aan. Ze zijn dubieus. Ze tonen geen respect. Ze hebben geen nobele bedoeling. Niettemin, terwijl u ze leest, verlossen ze u hopelijk eventjes uit uw dagelijkse sleur, zoals ze met mij gedaan hebben toen ik ze opschreef.

​